گوشت گاو از دیدگاه طب سنتی ایران

طبیعت گوشت گاو :

گوشت گاو یک سال به بالای دارای طبیعت گرم و خشک است.

ضررهای گوشت گاو :

از مصرف آن در بدن، خونی غلیظ و با قوام تولید می شود که چسبندگی ندارد و برای اشخاصی مناسب است که فعالیت بدنی زیادی دارند. مداومت در خوردن آن به صلاح نیست، زیرا در بدن بیماری های سوداوی از قبیل سختی طحال، واریس، وسواس، داء الفیل، سرطان و امثال این ها تولید می کند و برای اشخاصی که دارای درد مفاصل و سیاتیک می باشند مضر و موجب تولد زود هنگام نوزاد می شود. پس کسانی که از این گوشت مصرف می کنند باید داروهای مناسبی که سودا را از بدن خارج نماید، استفاده کنند. سرکه غلیظ اگر چه یکی از مصلحات گوشت ( یعنی چیزی که ضرر یک غذا یا دارو را اصلاح کند) می باشد، ولی نمی تواند خلط سوداوی ایجاد شده از آن را از بین ببرد.

بهترین گوشت گاو :

بهترین آن، گوساله فربه و زرد آن بهتر از بقیه رنگ ها است و بهترین زمان خوردن آن در فصل بهار است و بدترین نوع آن، گوشت گاو پیر و لاغر می باشد.

مصلحات گوشت گاو :

اشخاصی که مزاجشان سرد می باشد، باید گوشت آن را به قدری بپزند تا له شود، سپس آن را با سرکه و عسل و سیر و کاشم و سداب و تره تیزک اصلاح کنند و با اندکی خردل بخورند و از خوردن آب امساک کنند تا شکم سبک بماند.
از دیگر مصلحات گوشت گاو، دارچین، فلفل و زنجبیل می باشد.