زیره سبز

زیره سبز یا کراویه ، میوه های کشیده و دوکی شکلی است که از دو بخش تشکیل شده و نوک تیز است . روی هر بخش آن پنج خط برجسته دیده می شود . این میوه ها که بوئی بسیار مطبوع و رنگ سبز روشن دارند از گیاه زیره سبز با نام علمی Cuminum cyminum L از تیره چتریان ( Umbelliferae ) بدست می آیند . زیره سبز گیاهی علفی است که برگهایی با بریدگیهای فراوان داشته ، میوه های دوکی شکل دارد و در نواحی مرکزی و بخصوص شرق ایران در وسعت های زیاد کشت می شود . طبیعت ، خواص زیره سبز ، مقدار مصرف ، هشدارها ، عوارض ، تداخلات و نگهداری زیره سبز به اختصار در زیر آورده شده است . لطفا قبل از خرید زیره سبز به توضیحات محصول توجه فرمایید .

طبیعت :

گرم و خشک

خواص :

• ضد نفخ برای درمان اختلالات معدی و اسهال
• ضد میکروب
• جلوگیری از لخته شدن خون ( مهار تجمع پلاکتی )
• ضد باروری
• شیرافزا
• ضد اسپاسم
• مقوی جنسی
• ضد درد
• محرک
• رفع کننده قولنج *
• درمان ابتلا به سنگ های کلیه و مثانه *
• ضد عفونی کننده
• عطر و طعم دهنده
• اسهال مزمن *
• جذام*
• بیماری های چشم *
• مسقط جنین *
• مدر*
• قاعده آور *
• دل پیچه *
• سکسکه *
• استعمال موضعی آن التیام بخش و ضد خونریزی بینی است *

توجه :

موارد ستاره دار * نیازمند به مطالعه بیشتری هستند .

مقدار مصرف :

مقدار متوسط مصرف این گیاه در هر وعده ۳۰۰ تا ۶۰۰ میلی گرم دارو است. از میوه های آن بصورت آسیاب شده و از روغن فرار حاصل از فشردن آن برای مصارف خوراکی و موضعی استفاده می شود.

توجه به این نکته ضروری است :

تصور این که «داروی گیاهی اگر نفع نداشته باشد، ضرر نیز ندارد»، بر هیچ پایه‏ ی علمی استوار نیست. لذا توصیه می‌شود که در صورتی که خواستار استفاده از گیاهان دارویی می باشید حتماً با متخصص مشورت نمایید و اقدام به مصرف خودسرانه ننمایید .

برگرفته از :

مرجع گیاهان دارویی ۲ جلدی

متداولترین گیاهان دارویی سنتی ایران

مخزن الادویه

معارف گیاهی ۸ جلدی