آویشن شیرازی

آویشن شیرازی یا آویشن پهن مجموعه برگهای سبز نقره ای رنگ ، ساقه و شاخه های باریک و سفید و گلهای سفید کوچک تخم مرغی شکل گیاه آویشن شیرازی یا صعتر با نام علمی Zataria multiflora Boiss از تیره نعنا ( Labiatae ) است . برگهای گیاه گرد یا کمی بیضوی شکل بوده ، پشت و روی آن شدیدا کرک دار برنگ سبز مایل به سفید و دارای بویی مطبوع است . طبع آویشن شیرازی ، خواص آویشن شیرازی ، مقدار مصرف ، هشدارها ، عوارض ، تداخلات و نگهداری آویشن شیرازی به اختصار در زیر آورده شده است . لطفا قبل از خرید آویشن شیرازی به توضیحات محصول توجه فرمایید .

طبیعت آویشن :

گرم و خشک

خواص :

• سرفه
• برونشیت
• نزله بخش فوقانی دستگاه تنفسی
• بصورت دم کرده جهت بر طرف نمودن ناراحتی های معدی و دردهای استخوانی
• بصورت بخور در رفع سرما خوردگی
• بیماریهای کلیه و مثانه *
• اشتها آور *
• ضد نفخ *
• خلط آور *
• قاعدگی دردناک *
• دردهای قولنج *
• سیاه سرفه *
• استفراغ *
• اسهال *
• نفخ *
• دندان درد *
• خارش *
• سندرم درد عمومی *
• مدر *
• قاعده آور *
• دل پیچه *
• کوفتگی های عضلانی *
• آماسهای گرم کبد *

توجه :

موارد ستاره دار * نیازمند به مطالعه بیشتری هستند .

مقدار مصرف :

مقداری آب جوش به ۱٫۵ تا ۲ گرم گیاه خرد شده افزوده گردد و پس از ۱۰ دقیقه خیساندن صاف شود . مقدار متوسط مصرف روزانه این گیاه ۴ تا ۶ گرم است . در صورت استفاده از آن بعنوان اشتها آور می بایست یک فنجان چای تهیه شده از این گیاه پیش از وعده های غذایی نوشیده شود .

نگهداری :

این گیاه را می بایست دور از نور نگهداری کرد .

توجه به این نکته ضروری است :

تصور این که «داروی گیاهی اگر نفع نداشته باشد، ضرر نیز ندارد»، بر هیچ پایه‏ ی علمی استوار نیست. لذا توصیه می‌شود که در صورتی که خواستار استفاده از گیاهان دارویی می باشید حتماً با متخصص مشورت نمایید و اقدام به مصرف خودسرانه ننمایید .

برگرفته از :

مرجع گیاهان دارویی ۲ جلدی

مخزن الادویه

معارف گیاهی ۸ جلدی

متداولترین گیاهان دارویی سنتی ایران